The analysis of comlex sociological factors and built environment has provided a number of input parameters for shaping and redefinig the city block. Architecture becomes a living part of this complexity. It plays a role of the urban parasite– indicator that has chosen to adapt right in that moment in that segment and in that way. The city block becomes the field of relations and reactions, a scenery of many interwoven influences.
The “extension” of the city block represents not only an extension of the built structure but also a redefinition of the interwoven functions and their mutual dependence, the choice of endorsement or cancellation. A closed structure distorts as function of public privacy or private publicity: the “Dadov theatre” opens up to the street, the scene becomes a shop window, passersby an audience, the house “becomes” a school, a school “becomes” a garden. Inner courtyard moves to the building’s roof– where the residents recollect the lost area and their terraces, now raised high above the traffic of the surrounding streets, “spread” to entire Tasmajdan Park.
The boundaries of the city block, both phisical and functional, become hazy, flexible and rearly regular.
The drawings present: research process, mapping and reading of the context, studies through the physical model and a perspective view showing the selected location- the city block between Kralj Aleksandar Boulevard, Krunska Street and Streets Desanka Maksimović and Svetozar Marković in Belgrade- concept scheme.
Ekotop_ arhitektura kao indikator
Kompleksne sociološke formacije u kombinaciji sa izgrađenom strukturom obezbedile su niz ulaznih parametara za oblikovanje i redefinisanje gradskog bloka. Arhitektura postaje živi deo celine, urbani parazit- idikator, koji je rešio baš u tom segmentu, u tom trenutku i na taj način da se adaptira; gradski blok postaje mesto, polje reagovanja, scenario ukrštanja mnoštva uticaja.
„Ekstenzija“ gradskog bloka ne podrazumeva samo ekstenziju izgrađene strukture, već i prožimanje funkcija, njihovu međusobnu uslovljenost, podržavanje ili poništavanje, izvrtanje zatvorene fizičke strukture u funkciji javne privatnosti ili privatne javnosti: pozorište „dadov“ izlazi na ulicu, scena postaje izlog, prolaznici publika, kuća „postaje“ škola, a škola dvorište; unutrašnje dvorište se seli na krovove zgrada, gde se stanarima vraća izgubljeni prostor i gde njihova terasa „postaje“ tašmajdanski park, izdignut visoko iznad prometnih, okolnih ulica. Eksterne granice bloka i podela na jasno definisane funkcije se gube, postaju maglovite, prilagodljive i retko pravilne.
Na crtežima su predstavljeni; deo istraživanja, mapiranja i čitanja konteksta kroz fizički model i perspektivni prikaz odabrane lokacije, gradskog bloka između Bulevara Kralja Aleksandra, Krunske ulice i Ulica Desanke Maksimović i Svetozara Markovića u Beogradu- šematski prikaz koncepta.
