The edge effect is observed as an ecotone, transitional area between two adjacent ecosystems with the tendency to show its one features. Boundary zone between urban fabric, river and public park Kalemegdan is seen as a family of  lines  determining  a new beginning, not an end. Project is a research of diverse boundary thresholds and  interpretations of   a public space as something half way between the forest and the beach. A  mechanism of gradient control is established  to control the  space and its transitional connection with the existing context.

Efekat ivice  je intepretiran kako ekoton, granična oblast između dva susedna ekosistema koja poseduje sopstvene karakteristike. Granična zona urbanog tkiva grada reke i javnog prostora parka Kalemegdana posmatrana je kao limes u kome nešto novo počinje, a ne gde završava. Projekat predstavlja ispitivanje osetljivosti različitih tipova granica, i njihove interpretacije na topografiju javnog parka-plaze lociranog na krovu Beton hale i železničkog tunela. Princip gradijenta je upotrebljen kao mehanizam za kontrolu prostora i uspostavljanje veze sa postojećim kontekstom.