Proces proizvodnje hrane kao predmet istraživanja ovog rada, zasniva se na ispitivanju odnosa pojmova kuća – stan – bašta, kroz pokušaj razbijanja diferencijacije između ruralne i urbane gradske sredine.  Za rezultat se uspostavlja nova tipologija, gde se proizvodnja preklapa sa konzumacijom, koja funkcioniše kao jedinstveni entitet. Formira se vertikalna infrastrukturna opna u vidu alotmenta, unutar koje se obrazuju različiti nivoi društvenih interakcija (tri stepena privatnosti korisnika: javno – polujavno – privatno). Prizemlje, natkriveni javni prostor – trg, stalnog karaktera;  Novoformirana topografija, polujavni prostor – komunikacija, privremeno/sezonsko korišćenje;  Alotmenti, visoke vertikalne strukture paviljonskog tipa ( 1 – 2 osobe), privatnog karaktera; niske strukture su u ulozi produkcije i skladištenja namirnica. Odnos  ta dva polariteta, stanovanja i produkcije, u okviru parcele razvija medjusobno preplitanje i oscilacije u visini, formirajući novo rešenje koje je eksperiment uzgajanja i proizvodnje hrane u gradskoj sredini.