Ideja projekta je kreiranje artefakta kao kontrolisane, a sa druge strane, porozne strukture. Kada se artefakt posmatra samo kao prostor, pitanje je da li on može u isto vreme da poseduje karakteristike otvorenog i zatvorenog prostora. Ono što je činjenica jeste da artefakt, kao ljudska tvorevina, ne poseduje otvorenost prostora koje je moguće naći u prirodno nastalom prostoru. Artefakt koji je projektovan da stupi u direktan odnos sa vodom i deluje u simbiozi sa istom ne bi imao ni smisla, niti funkciju u drugačijem kontekstu suprotnom od njegove primarne namene. Stoga artefakt, kao prostor koji predstavlja definiciju zatvorenog postaje deo jednog znatno većeg i kompleksnijeg sistema koji predstavlja konstantno prožimanje otvorenog i zatvorenog prostora.

The idea of the project was to create an artifact as a contolled, yet porous structure. When an artifact is considered just space, it’s debatable whether it could maintain the both closed and open space characteristics. The fact is that an artifact, as a man-made creation, cannot maintain the openness of the space the same way the nature does. An artifact made to interact with water would make no sense in a context opposite to its primary function. Therefore an artifact, as a closed defined space becomes a part of a much larger and complex system of constant of an open and closed space permeation.